European School Radio 2012-13

Εκτύπωση

Αποχαιρετιστήριο μήνυμα της Δ/ντριας του 4ου ΔΣ Περάματος

Γράφτηκε από τον/την Super User. Posted in Ιούνιος 2015

Χθες, Παρασκευή 12/6/15, σε μια βραδιά γεμάτη παιχνίδι, χορό, τραγούδι και συγκίνηση αποχαιρετήσαμε τους Απόφοιτους της Στ΄ τάξης του σχολείου μας και τους ευχηθήκαμε Καλή Αρχή στο καινούργιο τους σχολείο, το Γυμνάσιο.

Ταυτόχρονα με πρωτοβουλία του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του σχολείου μας και των συναδέλφων μου υπήρξε ένα αφιέρωμα σε μένα γεμάτο ευχές και αγάπη από εκπαιδευτικούς, γονείς και μαθητές, για τη συνέχεια της πορείας μου. Ειλικρινά τους ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό και παρόλο που κανείς μπορούσε να διακρίνει την υπερβολή που ενυπάρχει πάντα σε τέτοιες εκδηλώσεις αποχαιρετισμού ξέρω ότι πηγάζει από τις καλές προθέσεις όλων και γι’ αυτό προσπερνώ την υπερβολή και κρατώ βαθιά στην καρδιά μου την ουσία!!!

Απηύθυνα και εγώ από το μικρόφωνο τον δικό μου αποχαιρετισμό αλλά καθώς ο θόρυβος ήταν πολύς και η ώρα περασμένη πολλοί από σας δεν είχαν την ευκαιρία να τον ακούσουν. Για το λόγο αυτό τον παραθέτω εδώ και σας παρακαλώ πολύ να αφιερώσετε λίγη ώρα να τον διαβάσετε, γιατί κρίνω σωστό σε μια αποχώρηση οικειοθελή, όπως είναι η δική μου, να ακούγεται όχι μόνο η φωνή αυτού που αποχαιρετά αλλά και η φωνή αυτού που φεύγει.

Σας ευχαριστώ πολύ

Με εκτίμηση

Βασιλεία Δηλαβέρη

Αποχαιρετιστήριο μήνυμα της Δ/ντριας του 4ου ΔΣ Περάματος

Σήμερα δεν αποχαιρετάμε μόνο τους μαθητές της Στ΄ τάξης του σχολείου μας, σας αποχαιρετώ κι εγώ και από αυτό εδώ το βήμα θα ήθελα να πω δυο λόγια ως απολογισμό των χρόνων που ήμουν μαζί σας.

Δεν το ξέρουν πολλοί αλλά σε αυτό το σχολείο είμαι σχεδόν 20 χρόνια ενώ στην εκπαίδευση γενικά είμαι 28. Όλα αυτά τα χρόνια γνώρισα ενδιαφέροντες ανθρώπους που με τον τρόπο τους διαμόρφωσαν αυτό που είμαι ενώ ταυτόχρονα συνέχισα να σπουδάζω. Ακόμα σπουδάζω, γιατί πιστεύω ότι εμείς οι δάσκαλοι πρέπει να επιμορφωνόμαστε διαρκώς ώστε να μπορούμε να προετοιμάσουμε τους μαθητές μας, τους γονείς τους και τους συναδέλφους μας για το αβέβαιο μέλλον και τις αλλαγές που θα έλθουν.

Το 4ο ΔΣ Περάματος ήταν πάντα η βάση μου. Ερχόμουν για λίγο και ξαναέφευγα εξερευνώντας την ελληνική εκπαίδευση σε κάθε της έκφανση. Επέστρεψα πριν από 7 χρόνια ως δασκάλα με διαμορφωμένες κάποιες αντιλήψεις και με ένα όραμα: Να μπορέσω με τη δουλειά μου και τη συνεργασία των συναδέλφων μου, των γονέων και των μαθητών μας να δημιουργήσουμε όλοι μαζί το σχολείο που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες όλων μας και θα είναι χαρά να δουλεύουμε και να μαθαίνουμε σε αυτό!!!

Μοιράστηκα το όραμα αυτό με τους συνεργάτες μου και αρχίσαμε ήδη από το 2010 να εργαζόμαστε προς την κατεύθυνση της αλλαγής και της καινοτομίας. Ως Δ/ντρια από το Σεπτέμβριο 2011 απηύθυνα κάλεσμα και σε σας τους γονείς, δημιουργώντας και τα 4 χρόνια της θητείας μου, Σχολές Γονέων. Αρκετοί από σας ανταποκρίθηκαν και κάποιοι, λίγοι η αλήθεια, μοιράστηκαν μαζί μου το ίδιο όραμα και έμειναν μέχρι σήμερα πολύτιμοι συνεργάτες!!!

Η αλήθεια βέβαια είναι ότι έγινα Δ/ντρια σε καιρούς δύσκολους. Η οικονομική κρίση, οι επιτακτικές εντολές άνωθεν, η ελλιπής χρηματοδότηση από το κράτος και η καθυστερημένη απόδοσή της από τις δημοτικές αρχές δυσκόλεψαν το έργο μας αρκετά. Όμως αν και η κατάσταση ήταν τέτοια καταφέραμε να κάνουμε πολλά έργα στο σχολείο μας και να το ανακαινίσουμε, τουλάχιστον μερικώς, και ως υλικοτεχνική υποδομή με εποπτικά μέσα για τη διδασκαλία (εκσυγχρονισμός εργαστηρίου Η/Υ) και ως κτηριακή δομή (τοποθέτηση air condition σε όλες τις αίθουσες, βάψιμο αιθουσών διδασκαλίας, επισκευή υδρορροών, επισκευή γείσων μπαλκονιών, επισκευή μόνωσης ταράτσας, αισθητική παρέμβαση με πρωτοβουλία του Συλλόγου Γονέων και την κ. Ψαρομμάτη Σταυρούλας στην είσοδο του σχολείου και στον τοίχο της βιβλιοθήκης, ανακαίνιση των τουαλετών των μαθητών και της εξωτερικής βρύσης κ.ά.) Ακόμα βέβαια εκκρεμούν και μένουν ανεκπλήρωτα αιτήματα που έχουν γίνει για ανανέωση των θρανίων και των καρεκλών των μαθητών στον ΟΣΚ και για το βάψιμο εσωτερικών και εξωτερικών χώρων του σχολείου αλλά και την τοποθέτηση πέργκολας από την Περιφέρεια Αττικής αλλά και τη μόνωση και επίστρωση της κάτω αυλής από το Δήμο Περάματος.

Θεωρώ όμως ακόμα πιο σημαντικό από τα έργα τον αγώνα που κάναμε εγώ και οι συνεργάτες μου, δάσκαλοι και γονείς για να αναμορφώσουμε το κλίμα του σχολείου ώστε να το μετατρέψουμε σε σχολείο ειλικρινών σχέσεων όπου κάθε παιδί και καθένας από μας αντιμετωπίζεται με σεβασμό. Εφαρμόσαμε καινοτομικά προγράμματα κατά της ενδοσχολικής βίας εμπλέκοντας και τους γονείς, προγράμματα ανακύκλωσης και γενικότερα περιβαλλοντικά, πολιτιστικά προγράμματα όπως η συμμετοχή μας στο European School Radio για 3 χρόνια τώρα. Φέραμε τους μαθητές μας σε επαφή με τη Σύγχρονη Τέχνη και τις Επιστήμες ενώ έγινε προσπάθεια να χρησιμοποιηθούν βιωματικές μέθοδοι διδασκαλίας και χρήση Η/Υ ώστε η μάθηση να είναι χαρά και όχι καταναγκασμός. Προσπαθήσαμε αν και δεν είχαμε πάντα στο σχολείο δάσκαλο για το Τμήμα Ένταξης, να μην αφήσουμε πίσω κανένα μαθητή με δυσκολίες.

Τέλος βγάλαμε το σχολείο από την απομόνωσή του και το φέραμε στο προσκήνιο της εκπαιδευτικής έρευνας και πράξης μιλώντας γι’ αυτό σε συνέδρια και συμμετέχοντας ενεργά σε παρουσιάσεις, ημερίδες και σεμινάρια. Προσπαθήσαμε να γίνει κέντρο πολιτισμού στην περιοχή μας και τόπος ανταλλαγής εμπειρίας, γνώσης και μάθησης. Και όλα αυτά λειτουργώντας ως ΟΜΑΔΑ!!!

Πόσα από αυτά που περιγράφω εδώ έγιναν σωστά και ανταποκρίθηκαν στις δικές σας προσδοκίες μόνο εσείς μπορείτε να το κρίνετε. Εγώ με μεγάλη χαρά θα άκουγα την κριτική σας γιατί αυτή με βοηθάει να βελτιωθώ!!!

Τελειώνοντας τη θητεία μου ως Δ/ντρια θα ήθελα να διευκρινίσω τα εξής:

- Δεν τα βρόντηξα, όπως ακούστηκε!!! Όσοι με γνωρίζουν ξέρουν καλά ότι είμαι αγωνίστρια και δε φοβάμαι την ανάληψη ευθυνών!!!

- Δε με διώχνει κανείς!!! Ούτε μου πήραν τη θέση!!! Τόσα χρόνια, δόξα τω θεώ, έχω χτίσει μια ισχυρή επαγγελματική ταυτότητα και τα τυπικά αλλά και ουσιαστικά μου προσόντα υπερκαλύπτουν τις απαιτήσεις μιας διευθυντικής θέσης δημοτικού σχολείου.

Κάποτε όμως οι Ομάδες κουράζονται, η συμμετοχή μειώνεται, οι προτεραιότητές τους αλλάζουν. Και μένεις να αναρωτιέσαι: Τι έκανα λάθος; Σαν καλή δασκάλα, λοιπόν, ήρθε η ώρα να κάνω εγώ ένα βήμα πίσω και να δώσω χώρο στους δικούς μου «μαθητές»: συναδέλφους, γονείς και παιδιά. Έδειξα ένα δρόμο και μοιράστηκα μαζί σας το όραμά μου. Αν επιθυμείτε είναι στο δικό σας χέρι να το συνεχίσετε και να το εμπλουτίσετε ή να το αντικαταστήσετε με κάτι που να σας ταιριάζει περισσότερο. Η απόφαση πια είναι απολύτως δική σας!!!

Εγώ αποχωρώ από το σχολείο ήσυχη ότι έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό προτάσσοντας ιεραρχικά όλα τα χρόνια που δούλεψα μαζί σας τις ανάγκες των μαθητών, γονέων και συναδέλφων για την οικοδόμηση μιας Κοινότητας μάθησης και ενός ευφυούς σχολείου όπου όλοι μαθαίνουν και βελτιώνονται. Προχωρώ μένοντας στην εκπαίδευση και διεκδικώντας την υλοποίηση των δικών μου ονείρων και προσδοκιών για ένα σχολείο χαράς, δημιουργίας, δημοκρατίας, αυτοδιαχείρισης, σεβασμού και ενσυναίσθησης και σας προτρέπω ένθερμα να διεκδικήσετε κι εσείς τα δικά σας όνειρα για το σχολείο που επιθυμείτε.

Αν θα διασταυρωθούν οι δρόμοι μας ξανά δεν το ξέρω. Πριν φύγω όμως θα ήθελα να ευχαριστήσω από καρδιάς όλους όσους με στήριξαν:

- Τους συναδέλφους μου και συνοδοιπόρους στο όραμα (όχι μόνο τους παρόντες αλλά και όσους πέρασαν από το σχολείο αυτά τα χρόνια)

- Τους 3 Συλλόγους Γονέων που γνώρισα για την συνεργασία τους και πιο πολύ τη Ρίτα Πιρπινιάδου και τη Νίκη Πανταζοπούλου, φίλες μου πια - Τις μαμάδες κυρίως αυτές που έγιναν «μαθήτριές» μου για την αγάπη και την εμπιστοσύνη που μου έδειξαν

- Την Αλεξάνδρα Βασιλείου και τη Λένα Ασλανίδου για την υποστήριξη στην ομάδα μας

- Τη Δήμητρα Νικολάου, τη Μελανή Βασιλοπούλου και τη Λίλιαν Καρρά για την εθελοντική τους προσφορά στις ομάδες γονεων μέσω των Γιατρών του Κόσμου

Αλλά πάνω απ’ όλους θέλω να ευχαριστήσω τους ΜΑΘΗΤΕΣ μου που μου δείχνουν το δρόμο και μου δίνουν πάντα τη δύναμη να αγωνίζομαι για να γίνω καλύτερη δασκάλα και καλύτερος άνθρωπος!!!

Σας ευχαριστώ!!!