Τραγούδια β' τάξης
ΤΡΑΤΑ
Δημοτικό από τα Μέγαρα
Βγαίνει η βαρκούλα,(2) του ψαρά,
από το περιγυάλι, (βαρκούλα),(2)
από το περιγυάλι, βαρκούλα του ψαρά.
Κι απλών? ο ναύτης(2) με χαρά,
τα δίχτυα του και πάλι (βαρκούλα)(2)?
Το φεγγαράκι,(2) τον γιαλό,
τον κάνει σαν καθρέφτη, βαρκούλα ?
Και κάθε ψάρι (2),παχουλό
μέσα στα δίχτυα πέφτει, βαρκούλα?
Τράβα το δίχτυ,(2) σου, ψαρά,
κι αγάλια να μη σπάσει, βαρκούλα ?
Πολύ κουράστη-, πολύ κουράστηκες, ψαρά,
τα ψάρια είναι δικά σου, βαρκούλα ?
Και πούλα τα(2) στην αγορά,
να θρέψεις τα παιδιά σου, βαρκούλα?
.....................................................................
ΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΓΗΣ
μουσική: Λουκιανός Κηλαηδόνης, στίχοι: Ζωρζ Σαρρή (1925-2012)
Αν όλα τα παιδιά της γης πιάναν' γερά τα χέρια,
κορίτσια, αγόρια στη σειρά και στήνανε χορό,
(ο κύκλος θα γινότανε πολύ, πολύ μεγάλος
κι ολόκληρη τη γη μας θ? αγκάλιαζε, θαρρώ.)(2)
Αν όλα τα παιδιά της γης φωνάζαν' τους μεγάλους
κι αφήναν' τα γραφεία τους και μπαίναν' στο χορό,
(ο κύκλος θα γινότανε ακόμα πιο μεγάλος,
και δυο φορές την γη μας θ? αγκάλιαζε, θαρρώ.)(2)
Θα ?ρχονταν τότε τα πουλιά, θα ?ρχονταν τα λουλούδια,
θα ?ρχότανε κι η Άνοιξη, να μπει μες στον χορό.
(Ο κύκλος θα γινότανε ακόμα πιο μεγάλος
και τρεις φορές τη γη μας θ? αγκάλιαζε, θαρρώ.)(2)
...............................................................
Ο ΓΙΑΤΡΟΣ(2ο)
Αστείο
Ήταν ένας μια φορά, λίρο, λίρο, λίρο,
ιατρός για τα μωρά, λίρο, λίρο, λα..
Στο ένα χέρι του, παιδιά, λίρο, λίρο, λίρο,
τσάντα με ακουστικά, λίρο, λίρο, λα
Στ? άλλο χέρι του, παιδιά, λίρο, λίρο, λίρο,
μπαστουνάκι από ελιά, λίρο, λίρο, λα.
Το καπέλο του, παιδιά, λίρο, λίρο, λίρο,
το φορούσε ως τ? αυτιά, λίρο, λίρο, λα.
...................................................................
ΠΟΥ ?ΝΑΙ ΠΙΟ ΚΑΛΑ
μ.: Μ. Θεοδωράκης - π.: Βασίλης Ρώτας
? Φεγγαράκι, φεγγαράκι,
που κρέμεσαι στον ουρανό,
πες μου και πού ?ναι πιο καλά,
στον κάμπο ή στο βουνό.
ΕΠΩΔΟΣ
? Όπου είν? υγεία και χαρά
κι όπου κανένας δεν πεινά
(και κανένας δεν κρυώνει, ούτε πονά,
εκεί ?ναι πιο καλά.)(2)
? Ποταμάκι, ποταμάκι,
που τρέχεις όλο τον καιρό,
πες μου και πού ΄ναι πιο καλά,
στην πόλη ή στο χωριό.
? Χελιδόνι, χελιδόνι,
που βλέπεις χώρες και χωριά,
πες μου και πού ?ναι πιο καλά,
στον νότο ή στον βορριά.
.....................................................................
Ο ΓΙΑΤΡΟΣ(1ο)
Αστείο
?Μόλις ήρθα απ? το Παρίσι, να σας κάνω τον γιατρό,
το καπέλο μου σας βγάζω και σας γλυκοχαιρετώ.
Η ώρα είναι μία, περνά η αστυνομία,
η ώρα είναι δύο, περνά το λεωφορείο,
η ώρα είναι τρεις, περνά το οτομοτρίς,
η ώρα είναι τέσσερις, α, να και μια κυρία.
? Πόσο θα ?θελα, γιατρέ μου, πολύ να με γιατρέψεις,
πολύ να με γιατρέψεις, απ? όλους πιο καλά.
? Βήξε, κυρά μου, βήξε, να δω τι πόνο έχεις,
να δω τι πόνο έχεις, να σε κάνω εγώ καλά.
Μα εσύ, κυρά μου. έχεις όλες τις αρρώστιες.
Φύγε από ?δω πέρα,
ΔΕΝ ΣΕ ΚΑΝΩ, ΕΓΩ, ΚΑΛΑ!!!
.........................................................................
ΤΣΙΡΙΤΙΡΙ ΤΣΙΡΙΤΡΟ
Από παιδιά νηπιαγωγείου
Από παιδική χορωδια
Σε μια ρόγα από σταφύλι, έπεσαν οκτώ σπουργίτες
και τρωγόπιναν οι φίλοι, τσιριτίρι, τσιριτρό, (τσιριτρό)(2).
Εκτυπούσανε τις μύτες και κουνούσαν τις ουρές,
κι είχαν γέλια και χαρές, τσιριτίρι, τσιριτρό, (τσιριτρό.)(2)
Πω, πω, πω σε μία ρόγα, φαγοπότι και φωνή
την αφήσαν αδειανή, τσιριτίρι, τσιριτρό, (τσιριτρό.)(2)
Και μεθύσαν΄ κι όλη μέρα, πάνε δώθε, πάνε πέρα,
τραγουδώντας στον αέρα, τσιριτίρι, τσιριτρό, (τσιριτρό.)(2)
.......................................................................
ΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ
Τα σκουπίδια δεν τα ρίχνουν καταγής
και κατόπιν ανωτέρας διαταγής,
(τα σκουπίδια τα κρατάνε στο χεράκι
και τα ρίχνουν, όταν βρίσκουν, καλαθάκι.)(2)
ΕΠΩΔΟΣ
Τα σκουπίδια, τα σκουπίδια,
πόσο μοιάζουνε με φίδια,
μας αρρωσταίνουν κάθε μέρα,
γιατί μολύνουν τον αέρα.(2)
Τα σκουπίδια πρόσεχέ τα, αν μπορείς,
μικροβίων, τρομερών, είναι φορείς.
Τα σκουπίδια αρρωσταίνουν τους ανθρώπους
κι απολίτιστους μας κάνουνε, τους τρόπους.(2)
Τα σκουπίδια είναι, ό,τι και να πεις,
αποτέλεσμα κακής ανατροφής.
Και αλλοίμονο σε ?κείνα τα παιδάκια,
που γεμίζουνε τους δρόμους σκουπιδάκια.(2)
.....................................................................
ΓΙΑ ΙΔΕΣ ΧΑΡΑΖΕΙ ΣΤΟ ΒΟΥΝΟ
Παναγιωτόπουλου
Για ιδές χαρά-, για ιδές χαράζει στο βουνό,
η νύχτα χαι-, η νύχτα χαιρετάει,
(κοντεύουν τ? άστρα, κοντεύουν τ? άστρα να σβηστούν
κι ο ουρανός κι ο ουρανός γελάει.)(2)
Γλυκειά η φλογέ-, γλυκειά η φλογέρα του βοσκού,
από τη ρά-, από τη ράχη πέρα,
(στέλνει γλυκούς,(2) χαιρετισμούς,
στο φως και στην, στο φως και στην ημέρα.)(2)
Άκου τραγού-, άκου τραγούδι αηδονιού,
μιλεί με την, μιλεί με την ημέρα,
(τι συναυλίες,(2) είν? αυτές,
στον κάμπο στον, στον κάμπο στον αέρα.)(2)
......................................................................
ΚΑΤΩ ΣΤΟ ΓΙΑΛΟ
Νησιώτικο από την Χίο
Κάτω στο γιαλό, κάτω στο περιγιάλι,(2)
(κάτω στο γιαλό κοντή, νεραντζούλα φουντωτή.)(2)
Πλέναν? Χιώτισσες, πλέναν΄ παπαδοπούλες?
Και μια Χιώτισσα, μικρή παπαδοπούλα?
Πλένει κι άπλωνε και με την άμμο παίζει?
Φύσηξε βορριάς, μαΐστρος, τραμουντάνα?
.................................................................
ΝΤΟΥΚΟΥ(2) ΜΗΧΑΝΑΚΙ
στ.: Οδ. Ελύτης ?μ.: Λ. Κόκοτος
Σκίζει η πλώρη τα νερά κι αντηχούνε τα βουνά,
ντούκου, ντούκου μηχανάκι, ντούκου το παλιό μεράκι
Τρίτη, Πέμπτη και Σαββάτο, μες στης θάλασσας τον πάτο,
ποιος θα ρίξει ,ποιος θα πάρει τ? ασημένιο το φεγγάρι.
Χάιντε, χάϊντε, βρε παιδιά, πάμε στην Αγια ? Μαρίνα,
πάμε στην Αγια ? Μαρίνα, με την όμορφη μπενζίνα.
Σκίζει η πλώρη τα νερά κι αντηχούνε?κι.
Και Δευτέρα και Τετάρτη, ποιος ν? ανέβει στο κατάρτι
κι άχου την Παρασκευή, ποιος θα κάτσει στο κουπί.
Χάιντε?.μπενζίνα
...................................................................
ΠΕΡΑ ΣΤΟΥΣ ΠΕΡΑ ΚΑΜΠΟΥΣ
Σούστα (είδος χορού), Δωδεκανήσου
με την Μαρίζα Κωχ
Πέρα, στους πέρα κάμπους,(3) όπου είναι οι ελιές,
(είν? ένα μοναστήρι,)(3) που πάνε οι κοπελιές.
Τριά, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα, λα.(2)
Πάω κι εγώ ο καημένος,(3) για να λειτουργηθώ,
(να κάνω το σταυρό μου)(3) κι εγώ σαν χριστιανός.
Τριά λα λα?
Βλέπω μια πάντα κι άλλη,(3) βλέπω και μια μηλιά,
(με μήλα φορτωμένη)(3) κι απάνω κοπελιά.
Τρια λα λα ?
Ρωτώ, ξαναρωτώ τη,(3) από πού ?σαι κοπελιά,
(από εδώ κοντά ?μια)(3) κι από το μαχαλά.
Τρια λα λα?
.................................................................
ΚΑΤΩ ΣΤΟ ΓΙΑΛΟ (2ο)
Αστείο
Κάτω στο γιαλό, κάτω στο περιγιάλι,(2)
κάποιος πάτησε του ψύλλου το ποδάρι.
Βάζει ο ψύλλος μια φωνή: «Το ποδάρι μου πονεί!
Σύρτε, φέρτε τον γιατρό, να γιατρέψει το κακό.»
Κάτω στον γιαλό, κάτω στο περιγιάλι
έτρεξε ο γιατρός, να γιάνει το ποδάρι.
-Καλημέρα, κυρ ? γιατρέ, κάθησε στον καναπέ
να μας πεις μια συνταγή για του ψύλλου την πληγή.
........................................................................
ΤΟ ΕΡΗΜΟΚΚΛΗΣΙ
στ.: Αγγ. Βλάχου
με την Φλέρυ Νταντωνάκη
Εις το βουνό ψηλά εκεί,
είν? εκκλησιά ερημική.
Το σήμαντρό της δε χτυπά,
δεν έχει ψάλτη, ουδέ παπά.(2)
Ένα καντήλι θαμπερό
και έναν πέτρινο σταυρό,
(έχει στολίδι μοναχό,
το εκκλησάκι, το φτωχό).(2)
Αλλ? ο διαβάτης, σαν περνά,
στέκεται και το προσκυνά
(και με ευλάβεια πολλή,
τον άσπρο του σταυρό φιλεί.)(2)
Επάνω στον σταυρό, εκεί,
είναι εικόνα μυστική.
Μ? αίμα την έγραψ? ο Θεός
και την λατρεύει ο λαός.(2)
..........................................................
Η ΑΡΕΤΟΥΣΑ
ποίηση: Βιτσέντζος Κορνάρος
με τον Νίκο Ξυλούρη, με άλλα λόγια
Στους περασμένους τους καιρούς, στην πόλη της Αθήνας,
ο Ηρακλής ήταν βασιληάς, ο ξακουστός ο ρήγας,
και της κυράς του τ? όνομα το λέγανε Αρτέμη,
φρόνιμη ήταν κι όμορφη, μοσχομεγαλωμένη.
Ευτυχισμένοι ζούσανε οι δυο τους μες στα πλούτη,
ένα μόνο τους έλειπε μες στην ζωή ετούτη,
κι από την στεναχώρια τους κόντευαν να ?ποθάνουν:
που δεν μπορούσανε κι αυτοί ένα παιδί να κάνουν.
Τον ήλιο και τον ουρανό συχνά παρακαλούσαν
να τους χαρίσουν το παιδί που τόσο επιθυμούσαν.
Οι ευχές τους εισακούστηκαν και, μια καλή ημέρα,
έφερε η βασίλισσα στον κόσμο θυγατέρα.
Όνομα ο ρήγας έδωσε στην κόρη: Αρετούσα,
για τα καλά της τα πολλά, τα πλούτη και τα λούσα.
Μεγάλωνε η Αρετή σαν δροσερό κλωνάρι
κι επλήθαινε στην ομορφιά, στην γνώση και στην χάρη.
.............................................................
ΤΟ ΠΑΓΩΜΕΝΟ ΠΟΥΛΙ
π. :Χάρης Σακελλαρίου, μ. : Μ. Θεοδωράκης
από παιδική χορωδία
Έξω πέφτει χιόνι κι είναι παγωνιά
κι όλοι μαζευτήκαν στη ζεστή γωνιά.
Άσπρισαν οι δρόμοι, στρώθηκε η αυλή
κι ο βορριάς σφυρίζει, τώρα πιο πολύ.(2)
Στο παράθυρό μας στέκει ένα πουλί
και χτυπά το τζάμι και παρακαλεί:
?Πάρτε με κοντά σας, για να ζεσταθώ.
Τρέμω το καημένο κι έξω θα χαθώ.(2)
?Έλα ?δω, πουλάκι, για να ζεσταθείς,
όλοι σ? αγαπούμε. Μη μας φοβηθείς.
Από το ψωμί μας ψίχουλα να φας
(κι όταν βγει ο ήλιος λεύτερο πετάς.)(2)
..................................................................
ΗΛΘ? Ο ΧΕΙΜΩΝΑΣ
Χρυσ. Τραϊανού ? Π. Τραϊανού
Ήλθ? ο χειμώνας ασπροντυμένος
και φορτωμένος χιόνια πολλά,
τ? άνθη τα χόρτα πάγωσαν όλα,
στην παγωμένη του αγκαλιά.
Το προβατάκι δίχως χορτάρι
τρέμει, κρυώνει, πεινά πολύ
και το παιδάκι στο σπίτι τρέχει
να ?βρει φωτίτσα να ζεσταθεί.
..................................................
ΠΑΙΔΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ
Είμαι ένα μικρό παιδάκι,
ταπεινό και Σε υμνώ,
Θεέ μου, κάνε η προσευχή μου,
(να ανεβεί στον ουρανό.)(2)
Στείλε μου άγγελο προστάτη,
που η ψυχή μου λαχταρά,
κάνε, Θεέ μου, να με βάλει
(κάτω απ? τα άσπρα του φτερά.)(2)
Δείξε μου τον ίσιο δρόμο
και τη στράτα την καλή,
κάνε ν? αγαπώ τον κόσμο
(κι από μένα πιο πολύ.)(2)
..................................................................
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΙΚΟ
Μια μέρα που πηγαίναμε στην άκρη στο περβόλι,
στο δρόμο συναντήσαμε τον νιο, τον Αποστόλη.
Διψούσαν δέντρα και κλαδιά, διψούσαν τα λουλούδια,
τα πότιζε, τα δρόσιζε, με γέλια και τραγούδια.
Γεια χαρά, ελάτε να ποτίσουμε
γεια χαρά, ανθρώπους να δροσίσουμε, γεια χαρά.
Μια μέρα που πηγαίναμε εκεί ψηλά στη στάνη
στο δρόμο συναντήσαμε τον Δήμο, τον τσοπάνη.
Τα πρόβατα τα σκάριζε, τα τάιζε χορτάρι,
τα κοίταζε, τα φύλαγε, ο λύκος μην τα πάρει.
Γεια χαρά,?
............................................................
Η ΓΙΑΓΙΑ ΜΑΣ Η ΚΑΛΗ
Δημοτικό
Η γιαγιά μας η καλή,
έχει κότες στην αυλή,
(κότες και κοτόπουλα,
χήνες και χηνόπουλα.)(2)
Άσπρη πάπια με παπιά,
γάιδαρο με τόσα αυτιά,
(γαλοπούλες κι ένα γάλο
φουσκωμένο και μεγάλο.)(2)
Και τον πρώτο πετεινό
μέσα σ? όλο το χωριό,
(που λαλεί κάθε πρωί
στης γιαγιάς μας την αυλή.)(2)
Η γιαγιά μας η καλή
έχει ραφτομηχανή
(και γαζώνει και μπαλώνει
του παππού το παντελόνι.)(2)
..........................................................
Η ΓΑΪΔΟΥΡΙΤΣΑ
μ.: Χάρη Σακελλαρίου
Την γαϊδουρίτσα μου έχασα μ? αλεύρι φορτωμένη,
(τι να ?γινε η καημένη.)(2)
Παίρνω του δρόμους ψάχνοντας και τα χωριά ρωτώντας,
(βαριομοιρολογώντας.)(2)
Την γαϊδουρίτσα μου έχασα και ποιος θα μου την εύρει.
(Και χύνει και τ? αλεύρι.)(2)
Είναι κοντούλα και κουτσή και σκουντουφλάει δαγκώνει
και κλωτσάει.(2)
Δεν κλαίω την γαϊδουρίτσα μου, τ? αλεύρι δεν με νοιάζει
άλλος καημός με σφάζει(2)
Κλαίω το πουλαράκι της που η δύστυχη θα εγέννα,
(χαρά κι αυτής και μένα.)(2)
Την γαϊδουρίτσα μου έχασα και ποιος θα μου την εύρει,
χαλάλι της τ? αλεύρι.(2)
...........................................................................
ΑΓΙΩΝ ΑΝΑΡΓΥΡΩΝ
Βυζαντινή μουσική
Άγιοι Ανάργυροι και θαυματουργοί,
επισκέψασθε τας ασθενείας ημών
δωρεάν ελάβετε, δωρεάν δότε ημίν.
..............................................................................
Η ΣΑΚΑΡΑΚΑ
στ. Ρένα Καρθαίου ? μ. Κ. Τσιλίκη
Γκραν και γκρουν και τρίκι τράκα?
Δες, περνάει μια σακαράκα!
Αγωνίζεται μπαμ, μπουμ,
παλιοσίδερα χτυπούν.
Τρίκι τρακ στην ανηφόρα,
προσπαθεί να πάρει φόρα.
Πουφ, πουφ, μέσα στην σκόνη,
ξεφυσάει και ξεφουσκώνει.
Τρικι τρακ και ντραγκ και ντρουγκ,
ωχ, τα λάστιχα βογκούν.
Ξάφνου, παφ! Έχουνε σκάσει
κι έχει η γειτονιά ησυχάσει.
..........................................................................
ΥΜΝΟΣ ΣΤΗΝ ΧΑΡΑ
Κλασσική μουσική
μ.: Λουδοβίκος Βαν Μπετόβεν
Πάντα με χαρά θα ζούμε,
?Σένα θα λατρεύουμε,
μες απ? την καρδιά μας, ύμνους
όλοι θα σου στέλνουμε.
Διώξε, πέρα απ? την ψυχή μας,
κάθε θλίψη και κακό.
Κάνε αιώνια την χαρά μας,
?κει ψηλά, στον ουρανό.
Πάντα εσένα θα δοξάζουν
γη, αιθέρια κι ουρανοί
και τ? αστέρια που φαντάζουν
κι η κρυστάλλινη πηγή.
Τ? ανθισμένα τα λιβάδια
πέρα οι κάμποι, τα βουνά,
τα λουλούδια, τα λαγκάδια
τα γλυκόλαλα πουλιά.
Όλα μας καλούν κοντά Σου,
στην χαρά της αρετής,
δόξα, δόξα στ? όνομά Σου,
που τα πάντα συγχωρείς.
Μας χαρίζεις την γαλήνη
και την θεϊκή χαρά,
Συ, μας δίνεις ευφροσύνη,
γι? αυτό ψάλλουμ? Ωσαννά!
.............................................................................
ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΧΩΡΙΟ
στ.: Κώστας Καλαπανίδας - μ.: Β. Βασιλείου
Στον ήλιο ανοιγμένα καρδιές, παραθύρια,
μια βρύση στο ρέμα κι οι χούφτες ποτήρια,
χωριό μου.
Κορίτσια κι αγόρια, χαρές και νυχτέρια,
καρδιές σαν τον κάμπο και ρόζοι στα χέρια,
χωριό μου.
Η πίττα στον φούρνο, κρασί στην κανάτα,
τραγούδι στα χείλη και λόγια σταράτα,
χωριό μου.
...........................................................
Η ΔΟΥΛΕΙΑ
Εμπρός, ας αρχίσουμε, τώρα, δουλειά
μ? ανάλαφρη καρδιά,
αυτή θα μας δώσει υγεία, χαρά,
εμπρός, για την δουλειά.
Δούλευε, δούλευε, γέλα πολύ,
δίχως δουλειά είν? η ζήση πεζή,
(δουλειά χαρά, δουλειά χαρά,
όλοι μαζύ στην δουλειά.)(2)
Η δούλεψη κάνει γερά τα κορμιά,
δίνει υγεία, χαρά,
οι φίλοι γνωρίζονται μες στη δουλειά,
είναι η φιλία, χαρά.
Δούλευε,?
........................................................
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΝ ΣΤΟΝ ΤΟΙΧΟ
μουσική: Γ. Χατζηνάσιος
με την Τάνια Τσανακλίδου
Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο
δυο καρδιές κι έναν ήλιο στην μέση
(παίρνω φως απ? τον ήλιο και φτιάχνω την αγάπη
και μου λες, πως σ? αρέσει )(2)
Τα παιδιά τραγουδάνε στους δρόμους
η φωνή τους τον κόσμο αλλάζει,
(τα σκοτάδια σκορπάνε κι η μέρα λουλουδίζει
σαν ανθός στο περβάζι.)(2)
Ένα σύννεφο είν? η καρδιά μας
η ζωή μας γιορτή σε πλατεία,
(σ? αγαπώ κι ο απέραντος κόσμος,
πόσο μοιάζει με μικρή πολιτεία..)(2)
.....................................................................
ΜΙΑ ΓΙΔΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ
Αστείο
Γαλλική μουσική
Μια γίδα μια φορά, κουνώντας την ουρά,
εχώθηκε κρυφά να φάει κουκκιά χλωρά.
Κουνούσε την ουρά (3) και μάσαγε γερά.
Κι ο μπάρμπας ο Κουκκάς, την άρπαξε με μιας
και τρέχει ο φουκαράς ευθύς στους δικαστάς.
Κουνούσε?.
Η γίδα τότε εκεί, πολύ προσεκτική,
τους νόμους ερευνά και της πηγαίνει να.
Κουνούσε?
Το έχει αντιληφθεί, πως θα τιμωρηθεί,
αρπάζει το σχοινί και τρέχει να κρυφθεί.
Κουνούσε την??
.............................................................................
ΕΛΑΤΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΦΙΛΟΙ
με παιδικη χορωδία
Ελάτε να γίνουμε φίλοι,
όλης της γης τα παιδιά,
παράδειγμα για τους μεγάλους,
η αγάπη μας μες στην καρδιά.
Η φιλία και η συνεργασία,
ας ενώνει εμάς τα παιδιά
κι η αρχή της ειρήνης ας γίνει
από τώρα, σε κάθε καρδιά.
Ας είμαστε εμείς ενωμένοι,
της γης τα μικρά τα παιδιά,
το αύριο είναι δικό μας,
να ?ρθεί στην ζωή η χαρά.
.........................................................................
Ο ΣΠΙΝΟΣ
Δημοτικό
Σε φουντωμένο δένδρου κλωνάρι
κάθεται σπίνος και κελαηδεί.
(Τόσην ακούει τέχνη και χάρη
και πλησιάζει ένα παιδί.)(2)
Σπίνε μ΄ αρέσει το ψάλσιμό σου,
τα λέγεις όλα, όλα καλά, πλην πες
(μου ποιος είναι ο δάσκαλός σου,
που σε μαθαίνει τα μουσικά.)(2)
«Μάθε παιδάκι μου, πως δάσκαλός μου,
που με μαθαίνει τη μουσική,
(είναι ο πλάστης όλου του κόσμου
η εύνοιά του η στοργική.»)(2)
..............................................................
ΟΙ ΕΠΟΧΕΣ
ποίηση:Ρ. Καρθαίου
μουσική: Β. Δημητράτου
Γύρω-γύρω όλοι, χιόνια στο περβόλι,
άσπρα ?γίναν τα κλαριά,
άσπρα στρώθηκαν χαλιά
και το χιόνι απ? έξω,
με καλεί να παίξω.
Γύρω-γύρω όλοι, άνθη στο περβόλι,
άνθισε η κερασιά,
ρόδισ? ή ροδακινιά,
χλόη και γρασίδι,
ώρα για παιγνίδι.
Γύρω-γύρω όλοι, ζέστη στο περβόλι,
σύκα γέμισε η συκιά,
κόκκιν? η κληματαριά
κι ένα τόσο δα πουλί,
έλα έξω με καλεί.
Γύρω-γύρω όλοι, άδειο το περβόλι,
φύλλα σκέπασαν τη γη,
η βροχή πια δεν αργεί,
του σχολείου η καλή ποδιά
αγκαλιάζει τα παιδιά.
Γύρω-γύρω όλοι, η ζωή περβόλι,
άνθη, χιόνι και βροχή,
κάθε χρόνο απ? την αρχή,
και το ξέρουν όλοι,
μια δουλειά, μια σχόλη.
................................................................
ΓΛΥΚΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΑΚΙ
διασκευή Α.Κ ? Α. Καψάσκη
από παιδική χορωδία
Γλυκό καλοκαιράκι, αγαπημένο,
με πόση, εγώ, λαχτάρα σε προσμένω,
γλυκό καλοκαιράκι, χαρωπό,
αχ, πόσο σ? αγαπώ.
Να τρέξω, πάλι, στις χρυσές ακρογυαλιές,
στην θάλασσα να κάνω χίλιες σκανδαλιές,
το κύμμα ν? αψηφάω το ψηλό,
αχ, πόσο το ποθώ.
Στην εξοχή να πάω, την μαγευτική,
σαν κατσικάκι να πηδάω εδώ κι εκεί,
γλυκό καλοκαιράκι, χαρωπό,
αχ, πόσο σ? αγαπώ.
....................................................................
Η ΞΑΝΘΟΥΛΑ
από τα Ιόνια Νησιά (Επτάνησα)
ποίηση:Δ. Σολωμού - μουσική: Π. Καρρέρ
από την χορωδια της Κερκύρας
Την είδα την Ξανθούλα, την είδα, ψες αργά,
που μπήκε στη βαρκούλα, να πάει στην ξενιτιά.
Εφούσκωνε τ? αγέρι λευκότατα πανιά,
ωσάν το περιστέρι π? απλώνει τα φτερά.
Εστέκονταν οι φίλοι με λύπη, με χαρά
κι αυτή με το μαντήλι, τους αποχαιρετά.
Και το χαιρετισμό της εστάθηκα να ιδώ,
ώσπου η πολλή μακρότης μου το ?κρυψε κι αυτό.
Σ? ολίγο, σ? ολιγάκι δεν ήξερα να πω,
αν έβλεπα πανάκι ή του πελάου αφρό.
Κι αφού πανί μαντήλι εχάθη στο νερό,
εδάκρυσαν οι φίλοι, εδάκρυσα κι εγώ.
...........................................................
Η ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ
π.: Άγνωστος -μ.: Μ Θεοδωράκης
από παιδική χορωδία
Κάτι ψήλωσε στ? αγέρι, κάτι λάμπει μες στο φως,
ήλιος νάναι; Να ?ν? αστέρι, για παράξενος ανθός; (2)
Από το ?να λουλουδάκι στ? άλλο φεύγει και πετά
και τινάζει στ? αγεράκι τα φτερά τα χνουδωτά. (2)
Τι χρυσό πεταλουδάκι! Τι βουλίτσες πορφυρές!
Να το πρόφταινα λιγάκι μέσα ?κει στις φυλλωσιές. (2)
........................................................
Άιντε κοιμήσου, κόρη μου
Νανούρισμα
με την Σαββίνα Γιαννάτου
και την Κωνσταντινούπολη
τρεις χρόνους να την ορίζεις.
.............................................................................
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΤΑ ΠΟΥΛΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ
Σάκη Αραμπατζή
Μα, εγώ αγαπώ τρία πράγματα μες στον κόσμο,
τα παιδιά, τα πουλιά και τα λουλούδια.
Αν ποτέ μες στην ζωή, βρεις ευτυχία αληθινή
(τότε λουλούδια θα ανθούν, σε κήπους θα μοσχοβολούν)(2)
Αν ένα μικρό πουλί, σου φέρει μια ονειροπνοή
(τότε τα πάθη θα σβηστούν και τα παιδιά θα τραγουδούν.)(2)
Όμως εδώ στην γη ένας Θεός θα ξαναφανερωθεί,
τότε, τότε πλούσιοι και φτωχοί
θα τραγουδήσουμε μια νέα χαραυγή.
Μα, εγώ αγαπώ τρία πράγματα μες στον κόσμο... τα λουλούδια,
Αν τα τρία ιδανικά φέρουν μια μέρα ξαστεριά
(τότε τα αισθήματα θα ?ρθούν και στον άνθρωπο θα μπουν.)(2)
Όμως ?
Μα εγώ αγαπώ? και τα λουλούδια.
..................................................................
ΓΕΡΑΚΙΝΑ
Δημοτικό
με τον Πέτρο Γαϊτάνο
Κίνησε η Γερακίνα,(2)
για νερό κρύο να φέρει.
ΕΠΩΔΟΣ
[Ντρούμπου,(4) ντρούμπ,
τα βραχιόλια της βροντούν.](2)
Κι έπεσε μες στο πηγάδι(2)
κι έβγαλε φωνή μεγάλη.
Κι έτρεξαν μικροί μεγάλοι(2)
κι έτρεξα κι εγώ ο καημένος.
Κι έριξα χρυσό κορδόνι(2)
και την έπιασα απ? την ζώνη.
................................................................