τραγούδια στ' τάξης
με την Ελένη Βιτάλη
ΘΑΛΑΣΣΑΚΙ
στίχοι: Πόπη Παπανικήτα, μουσική: Νικόλαος Τάλιας
Θάλασσα, θάλασσα τους θαλασσινούς, θαλασσάκι μου.
Μην τους θαλασσοδέρνεις, θαλασσώνουμαι
για σένα, ξημερώνουμαι.(2)
ΕΠΩΔΟΣ
Θάλασσα κι αρμυρό νερό, να σε ξεχάσω δε μπορώ,
να σε ξεχάσω δεν μπορώ, θάλασσα κι αρμυρό νερό.
Ροδόσταμο, ροδόσταμο να γίνεσαι, θαλασσάκι μου.
Την ρότα τους να ραίνεις, θαλασσάκι μου
για σένα, ξημερώνουμαι.(2)
Θάλασσα, θάλασσα, που τον έπνιξες, θαλασσάκι μου.
Της κοπελιάς τον άνδρα, θαλασσώνουμαι
για σένα, ξημερώνουμαι.(2)
Κι η κοπελιά, κι η κοπελιά είναι μικρή, θαλασσάκι μου.
Και δεν της πάν? τα μαύρα, θαλασσάκι μου
για σένα, ξημερώνουμαι (2)
...................................................................................................
με την Αλίκη Βουγιουκλάκη
ΘΑΛΑΣΣΑ ΠΛΑΤΕΙΑ
(από το κινηματογραφικό έργο «Μανταλένα»)
Έντεχνο
μ.:Μ.Χατζιδάκις ? στ.: Γεωργ. Ρούσσου
Θάλασσα πλατειά, σ? αγαπώ γιατί μου μοιάζεις,
θάλασσα βαθειά, μια στιγμή δεν ησυχάζεις,
λες κι έχεις καρδιά, την καρδιά μου την μικρούλα τη φτωχειά.
Έχω έναν καημό, που με τρώει γλυκά και με λυώνει,
έχω έναν καημό, θάρθω να στον πω, αδελφή μου εσύ,
θάλασσά μου, σ? αγαπώ.
Κύμματα πουλιά, στα ταξείδια σας που πάτε,
τα αλαργινά, την κρυφή μου λύπη πάρτε,
κι από κει μακρυά να μου φέρετε και μένα την χαρά.
...................................................................................................
από την παιδική χορωδία Λαυρίου
μαέστρος: Θ. Κωνσταντόπουλος
ΤΙ ΘΕΛΩ
Έντεχνο
π. :Γεώργιος Δροσίνης ? μ. : Μ. Θεοδωράκης
Δεν θέλω του κισσού το πλάνο ψήλωμα,(2)
σε ξένα αναστηλώματα δεμένο.
Ας είμαι ένα καλάμι, ένα χαμόδεντρο,
[μα όσο ανεβαίνω,(2) μόνος ν? ανεβαίνω.](2)
Δεν θέλω του γιαλού το λαμπροφέγγισμα,(2)
που δείχνεται άστρο με του ήλιου τη χάρη.
Θέλω να δίνω φως από τη φλόγα μου
[κι ας είμαι ένα(2) ταπεινό λυχνάρι.](2)
.......................................................................................
ΔΟΞΑ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ
................................................................................................
ορχηστρικό
με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση
ΦΤΩΧΟΛΟΓΙΑ
Έντεχνο λαϊκό
στίχοι: Λευτέρης Παπαδόπουλος, μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Φτωχολογιά, για σένα κάθε μου τραγούδι,
για τους καημούς σου
που σεργιανούν στην γειτονιά,
φτωχολογιά, που απ? τον πηλό βγάζεις λουλούδι
και τους καημούς σου τους πλέκεις ψιλοβελωνιά.
Στα χέρια σου μεγάλωσαν και πόνεσαν και μάλωσαν
άντρες μ? ολοκάθαρη καρδιά,
ψηλά κυπαρισσόπουλα, χαρά στα κοριτσόπουλα
πούχουν και αγκαλιάζουν τη φωτιά.(2)
..................................................................................................
ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ 'ΓΙΝΕ ΣΑΒΒΑΤΟ
Αστείο
...........................................................................................
με τον Μίκη Θεοδωράκη
ΤΗΝ ΡΩΜΙΟΣΥΝΗ ΜΗΝ ΤΗΝ ΚΛΑΙΣ
Από τα '18 Λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας' 1972
ποίηση: Γιάννη Ρίτσου - μουσική:Μ. Θεοδωράκη
Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις,
εκεί που πάει να σκύψει
με το σουγιά στο κόκκαλο,
με το λουρί στο σβέρκο.
Να την, πετιέται αποξαρχής
κι αντρειεύει και θεριεύει
και καμακώνει το θεριό
με το καμάκι του ήλιου.
............................................................................................
με τον Γιώργο Νταλάρα
ΚΑΡΤΕΡΟΥΜΕΝ
μουσική: Δήμητρης Λάγιος, στίχοι: Δημήτρης Λιπέρτης
Καρτερούμεν μέραν νύχτα
να φυσήσ? ένας αέρας
στουν τον τόπον πων καμμένος
τζιαί θωρεί ποτέ δροσιάν,
για να φέξει καρτερούμεν
το φως τζιείνης της μέρας,
πώς να φέρει στον καθέναν
τζιαί δροσιάν τζιαί ποστασιάν.
............................................................................................
με τον Γιώργο Νταλάρα
Ταξείδι στα Κύθηρα (ΑΡΡΩΣΤΗ ΚΑΡΔΙΑ)
μουσική και στίχοι: Ελένη Καραΐνδρου
Άρρωστη καρδιά, δεν βρίσκει γιατρειά στη λησμονιά,
χάνεται στ? αγιάζι, πέρα στο βορριά, στα ξένα μακρυά.
Κι όλο περιμένει πάλι τη στιγμή να ξαναρθεί
το καράβι στο λιμάνι θα φανεί,
θαλασσινό πουλί στ? όνειρά μας.
Σ? άγγιξε, ξανά, του κόσμου η παγωνιά κι η ερημιά
πώς να την γιατρέψεις την παληά πληγή,
βαθειά μες στην ψυχή.
Κι όλο περιμένει?όνειρά μας.
............................................................................................
με τον Λουκιανό Κηλαηδόνη
Βατζιγτσέλο βατζιγτζό (ΣΤΡΑΒΟΣ ΒΕΛΩΝΑ ΓΥΡΕΥΕ)
Αστείο
.................................................................................
ΣΤΕΡΓΙΟΣ ΞΕΠΙΣΜΑΝΙΨΙ
Δημοτικό Θράκης
Κοσιάτε χωρο-χωριανοί.
Στέργιος ξεπισμάνιψι.(2)
Από τ?ν αγριντιά κατέβκι
κι να παντρευτεί γυρεύει.(2)
Στέργιος ξεπισμάνιψι,
τώρα νύφ? πισμάνιψι.(2)
? Τώρα Στέργιο μ? είναι αργά
κι η νύφ? δεν θέλει παντρειά.(2)
Λάλος τ?ς την ορμηνευεί.
Στέργιος την παρακαλεί.(2)
? Πάρι μι, βρε Στεργιανή μου,
θα καλοπερνάς μαζύ μου.(2)
? Φευγάτι απ? τα μάτια μου!
Δεν σι θέλω γι? άντρα μου!(2)
? Άιντι, Στέργιο, μπουνταλά,
καλά ήσαν παν στην αγριντιά.(2)
? Στέργιος ξεπισμάνιψι,
Στεργιανή πισμάνιψι.(2)
Ας τ? ακούσουνι καμπόσοι,
πως κι οι γναίκες έχουν γνώση.(2)
..............................................................................................
χορωδία από το Λύκειο της Νυρεμβέργης, Γερμανία
με τον Μίλτο Πασχαλίδη
ΕΝΑ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙ
Δημοτικό
Ένα παλληκάρι είκοσι χρονών.(2)
άρματα του ζώσαν για τον πόλεμο.(2)
Πόλεμο δε βρήκε, πίσω γύρισε,(2)
στα μισά του δρόμου νεροδίψασε.(2)
Έσκυψε να πιει νερό στο Γκιούλ-μπαχτσέ,(2)
εκεί μια σφαίρα, Θεέ μου, τον ελάβωσε.(2)
Πάνε πες στης μάνας της Βαβόγριας(2)
και της αδελφής μου της καλόγριας.(2)
Θέλει ας βάλει μαύρα, θέλει ας παντρευτεί.(2)
?Μένα με σκοτώσανε στο Γκιούλ-μπαχτσέ.(2)
...................................................................................
ορχηστρικό
με παιδική χορωδία
ΨΑΡΟΠΟΥΛΑ
μουσική, στίχοι: Δημήτρης Γκόγκος
Ξεκινά μια ψαροπούλα,
(απ? το γιαλό)(2)
ξεκινά μια ψαροπούλα
απ? την Ύδρα τη μικρούλα
και πηγαίνει για σφουγγάρια,
(όλο γιαλό.)(2)
Έχει μέσα παλληκάρια,
(απ? το γιαλό)(2)
έχει μέσα παλληκάρια,
που βουτάνε για σφουγγάρια,
γιούσες κι όμορφα κοράλλια,
(όλο γιαλό.)(2)
Έχει Συμιακούς, Καλύμνιους,
(απ? το γιαλό)(2)
έχει Υδραίους και Ποριώτες,
Αιγινήτες και Σπετσιώτες,
που βουτάνε για σφουγγάρια,
(όλο γιαλό.)(2)
Γεια χαρά σας, παλληκάρια,
(και στο καλό)(2)
γεια χαρά σας, παλληκάρια,
να μας φέρετε σφουγγάρια,
γιούσες και μαργαριτάρια,
(όλο γιαλό.)(2)
.....................................................................................
ΕΥΖΩΝΑΚΙΑ
Δημοτικό
.......................................................................................
με τον Γιάννη Πάριο
ΘΑ ΠΑΡΩ ΜΙΑ ΨΑΡΟΒΑΡΚΑ
Νησιώτικο
Θα πάρω μια ψαρόβαρκα,
το μωρό μου,
θα πάρω μια ψαρόβαρκα,
(να πάω να ?βγω στην Πάρο.)(4)
Να πάω να βρω τον Μαουκά,
το μωρό μου,
να πάω να βρω τον Μαουκά,
μαζύ του να καλάρω,
(να πάω να βγω στη Πάρο.)(4)
Που έχει μες στο τσούρμο του,
το μωρό μου,
που έχει μες στο τσούρμο του,
(όλο λεβέντες νέοι.)(4)
Ποριώτες και Τσιμπιδιανοί,
το μωρό μου,
Ποριώτες και Τσιμπιδιανοί,
κι άλλοι οι Ναουσαίοι,
(όλο λεβέντες νέοι.)(4)
Θα πάω να βρω τον Βέντουρη,
το μωρό μου,
θα πάω να βρω τον Βέντουρη,
πούχει το τρεχαντήρι
(και γυιό καραβοκύρη.(4)
Ν? αράξουμε στον Αμπελά,
το μωρό μου,
ν? αράξουμε στον Αμπελά,
(πούναι το πανηγύρι.)(4)
Να πάμε να καλάρουμε,
το μωρό μου,
να πάμε να καλάρουμε,
(στην Νάξο ένα βράδυ.)(4)
Και το πρωί θα αράξουμε,
το μωρό μου,
και το πρωί θα αράξουμε,
στο πίσω το Λιβάδι,
(στην Πάρο ένα βράδυ.)(4)
..........................................................................................
με τον Πάνο Γαβαλά
ΟΙ ΓΛΑΡΟΙ
μουσική: Νίκος Μεϊμάρης, στίχοι: Σπύρος Περιστέρης και Χαράλαμπος Βασιλειάδης
Ξεκινάμε πάμε μακρυά, (σ? άλλες χώρες, σ? άγνωστα νερά,)(2)
στο μουράγιο μένεις μόνη εσύ, (πάντα ο νους μου θα 'ναι στο νησί.)(2)
Τώρα το πλοίο έχει σαλπάρει κι από τα μάτια σβήνει η στεριά,
(μες στα κατάρτια πετούνε οι γλάροι κι εγώ σου λέω έχε γεια.)(2)
Γύρω γύρω η θάλασσα γυαλί (μα η σκέψη μου έγινε πουλί).(2)
λάμπει ο ήλιος τώρα από ψηλά, (στο μυαλό μου έρχονται πολλά).(2)
Τώρα το πλοίο έχει?γεια.
.......................................................................
με την Άννα Βίσση
ΤΑ ΡΑΦΤΙΚΑ ΤΗΣ ΓΙΑΓΙΑΣ
μουσική: Σάκης Τσιλίκης, στίχοι: Γιάννης Καλαμιτσης
Πήρανε τις κουβαρίστρες και τις κάναν? πολεμίστρες,
η γιαγιά κλωστή δε θα ?βρει, ούτε άσπρη, ούτε μαύρη.
Πήραν όλα τα βελώνια και τα κάνανε κανόνια,
η γιαγιά μπροστά στην πόρτα,
ρίζωσε σαν τ? άγρια χόρτα.
Πομ(3). Του μπου λάλι, λίλι, λίλι πομ.
Του μπου λάλι, λίλι λίλι πομ πομ
(πομ λίλι πομ πομ, λίλι λίλί πομ.)(2)
Πήρανε και τα κουμπάκια και τα κάναν στρατιωτάκια,
η γιαγιά, λοιπόν που λέτε, στην αυλή σταυροκοπιέται.
Πήρανε την δαχτυλήθρα και την κάναν κολυμπήθρα,
να βαφτίσουν το παιγνίδι, που η γιαγιά το ξέρει ήδη.
Πομ?
Η γιαγιά τα ραφτικά της, τα επέταξε μακρυά της,
έγινε παντού ειρήνη και στα εγγόνια κρίνους δίνει.
Πομ?
...............................................................................................
με την Μελίνα Μερκούρη και τον Μάνο Χατζιδάκι
Ο ΚΥΡ ΑΝΤΩΝΗΣ
Έντεχνο λαϊκό
μ. και στίχ. : Μ.Χατζιδάκις
Ο κυρ Αντώνης, πάει καιρός, που ζούσε στην αυλή
με ένα κανάτι κι ένα κρεββάτι και με κρασί πολύ,
είχε δυο μάτια γαλανά κι αχτένιστα μαλλιά
κι ένα λουλούδι φορούσε πάντα στα ρούχα, τα παληά.
Αχ, κυρ Αντώνη, πως σ? αγαπάμε
και μαζύ σου τ? άστρα μετράμε,
τις φωτιές για σένα πηδάμε, ώσπου ναρθεί η βροχή.
Και το θυμό σου πάντα ξεχνάμε,
σαν πουλιά μαζύ τριγυρνάμε,
σαν παιδιά με σένα γελάμε, σαν κάνεις προσευχή.
Ο κυρ Αντώνης βιάζεται να πάει να κοιμηθεί,
γιατί το βράδυ στα όνειρά του θέλει να θυμηθεί,
ό,τι ποτέ δεν έζησε, μες στ? όνειρό του ζει,
μα η νύχτα φεύγει και λυπημένο τον βρίσκει η χαραυγή.
Αχ, κυρ?προσευχή.
Μα ένα βράδυ ο κυρ-Αντώνης στρώνει να κοιμηθεί
κι όταν ξυπνάμε, τον καρτεράμε στην πόρτα να βρεθεί,
μα ο κυρ-Αντώνης δεν θα ?βγει αφού για πάντα
μες στο όνειρό του θέλησε να ζει.
........................................................................................
από παιδική χορωδία
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΤΙΣΩ ΕΝΑ ΣΠΙΤΑΚΙ
π. :Κωστής Παλαμάς -μ.:Μ.Θεοδωράκης
Θέλω να χτίσω ένα σπιτάκι,
στην μοναξιά και στην σιωπή,
γύρω μια πράσινη ραχούλα,
(δε θα)(2) το χτίσω εκεί.
Ξέρω στη χώρα τη μεγάλη,
τον πλούσιο δρόμο τον πλατύ,
με τα παλάτια και τους κήπους,
(δε θα)(2) το χτίσω εκεί.
Ξέρω το πρόσχαρο ακρογυάλι,
όλο το κύμμα το φιλεί,
κρινόσπαρτ? είναι η αμμουδιά του,
(δε θα)(2) το χτίσω εκεί.
Ατέλειωτη τραβά μια στράτα,
σκίζει μια χέρσα απλοχωριά,
σκληρά τη δέρνει τ? αγριοκαίρι
και ο λίβας τη χτυπά,
Μια στράτα χιλιοπατημένη
τον καβαλάρη νηστικό,
τον πεζοδρόμο διψασμένο,
(θάφτει) (2) στον κουρνιαχτό.
Εκεί το σπίτι μου θα χτίσω,
με μια βρυσούλα στην αυλή,
πάντα η γωνιά του θα καπνίζει
(κι η θύ)(2)ρα του ανοιχτή.
........................................................................................
με τον Γιώργο Κανάρη,
συνοδεία επτά χορωδιών
μαέστρος: Αντώνης Κοντογεωργίου
Ο ΜΠΑΡΜΠΑ-ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΝΑΤΑΣ
Παραδοσιακό
Μπαρμπα-Γιάννη, με τις στάμνες(3)
(και με τα σταμνάκια σου)(2)
να χαρείς τα μάτια σου.
Σαν φορείς ψηλό καπέλο(3)
(και παπούτσια ελαστικά.)(2)
Μπαρμπα-Γιάννη κανατά.
Πρόσεξε, μη σε γελάσει(3)
(κάποια όμορφη κυρά.)(2)
Μπαρμπα-Γιάννη κανατά.
Και σου πάρει το γαϊδούρι(3)
(και σ? αφήσει την ουρά.)(2)
Μπαρμπα-Γιάννη κανατά.
Μπαρμπα-Γιάννη, βάλε μέσα(3)
(στα ποτήρια μας κρασί.)(2)
Μπαρμπα-Γιάννη, μερακλή.
.........................................................................................
με τον Διονύση Σαββόπουλο
ΑΣ ΚΡΑΤΗΣΟΥΝ ΟΙ ΧΟΡΟΙ
στ. και μουσ. : Δ. Σαββόπουλος
Ας κρατήσουν οι χοροί και θα βρούμε αλλιώτικα στέκια επαρχιώτικα, βρε,
ώσπου η σύναξις αυτή, σαν χωριό αυτόνομο να ξεδιπλωθεί.
Μέχρι τα ουράνια σώματα, με πομπούς και με κεραίες,
φτιάχνουν οι Έλληνες κυκλώματα κι ιστορία οι παρέες.
Κάνει ο Γιώργος την αρχή, είμαστε, δεν είμαστε, τίποτα δεν είμαστε, βρε,
κι ο Γιαννάκης τραγουδεί, άμα είν? όλα άγραφα κάτι θα βγει.
Και στης νύχτας το λαμπάδιασμα να κι ο Άλκης, ο μικρός μας,
για να σμίξει παληές κι αναμμένες τροχιές με το Ροκ του μέλλοντός μας.
Ο ουρανός είναι φωτιά, ανεμομαζώματα, σπίθες και κυκλώματα, βρε,
και παρέες λαμπερές, το καθρέφτισμά τους στις ακρογυαλιές.
Και είτε με τις αρχαιότητες, είτε με ορθοδοξία,
των Ελλήνων οι κοινότητες φτιάχνουν άλλο γαλαξία.
Να κι ο Μπάμπης που έχει πιει κι η Λυδία ντρέπεται που όλο εκείνη βλέπετε, βρε,
κι ο Αχιλλέας με τη Ζωή μπρος την πολαρόιντ κοιτούνε γελαστοί.
Τότε η Έλενα η χορεύτρια, σκύβει στη μεριά του Τάσου
και με μάτια κλειστά τραγουδούν αγκαλιά, ΕΘΝΙΚΗ ΕΛΛΑΔΟΣ, ΓΕΙΑ ΣΟΥ!
Τι να φταίει η Βουλή, τι να φταίν? οι εκπρόσωποι έρημοι κι απρόσωποι, βρε,
αν πονάει η κεφαλή, φταίει η απρόσωπη αγάπη που ?χει βρει,
μα η δικιά μου έχει όνομα, έχει σώμα και θρησκεία,
και παππού σε μέρη αυτόνομα μέσα στην Τουρκοκρατία.
Να μας έχει ο Θεός γερούς, πάντα ν? ανταμώνουμε και να ξεφαντώνουμε, βρε,
με χορούς κυκλωτικούς κι άλλο τόσο ελεύθερους σαν ποταμούς.
Και στην νύχτας το λαμπάδιασμα να πυκνώνει ο δεσμός μας
και να σμίγει παληές κι αναμμένες τροχιές με το Ροκ του μέλλοντός μας.
..........................................................................................
ΑΛΛΕΛΟΥΪΑ
Negro spiritual
(Άκου Κύριε μια φωνή, αλλελούϊα)
..........................................................................................
ΤΟ ΙΠΠΙΚΟ
Αστείο
.............................................................................................
με τον Ιωάννη Σταύρου
ΔΟΞΟΛΟΓΙΑ (από τον όρθρο)
Βυζαντινή μουσική
Δόξα σοι τω δείξαντι το φως.
Δόξα εν υψίστοις Θεώ
και επί γης ειρήνη,
εν ανθρώποις ευδοκία.
Υμνούμεν σε, ευλογούμεν σε,
προσκυνούμεν σε, δοξολογούμεν σε,
ευχαριστούμεν σοι,
δια την μεγάλην σου δόξαν.
Κύριε βασιλεύ, επουράνιε Θεέ,
Πάτερ παντοκράτορ
Κύριε Υιέ μονογενές Ιησού Χριστέ
και Άγιον Πνεύμα.
Παράτεινον το έλεός σου
τοις γινώσκουσί σε.
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός,
Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς.
...........................................................................................
με τον Μανώλη Μητσιά
ΤΣΑΜΙΚΟΣ
μ.: Μ. Χατζιδάκις-στ.: Ν. Γκάτσος
Στα κακοτράχαλα τα βουνά,
με το σουραύλι και τον ζουρνά,
πάνω στην πέτρα την αγιασμένη,
χορεύουν τώρα τρεις ανδρειωμένοι.
Ο Νικηφόρος κι ο Διγενής
κι ο γιος της Άννας, της Κομνηνής.
Δική τους είναι μια φλούδα γης
κι εσύ, Χριστέ μου, τους ευλογείς,
για να γλιτώσουν αυτή την φλούδα,
απ? το τσακάλι και την αρκούδα.
Δες, πώς χορεύει ο Νικηταράς
κι αηδόνι γίνεται ο ταμπουράς.
Απ? την Ήπειρο ως τον Μωρηά
και από το σκοτάδι στην λευτεριά,
το πανηγύρι κρατάει χρόνια
στα μαρμαρένια, του Χάρου, αλώνια.
΄
...........................................................................................
Τ? ΑΤΟΜΙΣΜΟΥ ΣΟΥ
............................................................................................
Αποχαιρετισμός σχολείου, 1ο
στην μουσική του: Αχ, Αννούλα του χιονιά και κόκκινο γαρύφαλλο
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ (1ο)
...............................................................................
Αποχαιρετισμός σχολείου, 2ο
στην μουσική του: τι να πρωτοθυμηθώ για σένα, όμορφο χωριό
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
....................................................................................
Αποχαιρετισμός σχολείου, 3ο
στην μουσική του: Μισεύω και τα μάτια μου
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ (3)
(ΜΙΣΕΥΩ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ)
....................................................................................
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ ΣΧΟΛΕΙΟΥ
για μας κελαηδούν τα πουλιά
(Για μας μια καινούργια ζωή)
...................................................................................
ΤΣΑΚΩΝΙΚΟΣ
Σου ?πα μάνα μ?, καλέ μανά μ?,
σου ?πα μάνα, πάντρεψέ με, σπιτονοικοκύρεψέ με.
Γέρον άντρα, μη μου δώσεις, τ? ύστερα θα μετανιώσεις.
Γιατ? ο γέρος το ξετάζει, στο ψιλό το λογαριάζει.
Πού είν? ο στούμπος, πού ?ν? τ? αλάτι,
πού ?ν? η κότα η ληθουράτη;
Πού ?ν? τ? αυγά της εβδομάδας,
τ? αποκούμουτσα της τάβλας;
Και στα ξένα μη με δώσεις, γιατί θα το μετανιώσεις.
Τι στα ξένα μη με δώσεις, γιατί θα το μετανιώσεις.
Τι στα ξένα αν αρρωστήσω,
ποιον θα ιδώ, ποιον θα μιλήσω;
Να φωνάζω την κουνιάδα ή την πρώτη συννυφάδα
κι αν μου πει πως δεν αδειάζει, τότε μάνα τι να κάνω;
..............................................................................................
Νανούρισμα
από Κύπρο
με τον Αλκίνοο Ιωαννίδη
Άγια Μαρίνα και κυρά
που ποκοιμίζεις τα μωρά
ποκοίμισ'το κορούδιν μου
το πκιο γλυκίν τραούδιν μου
κι' ύπνε που παίρνεις τα μωρα
πάρε κι' εμέναν τούτο
μικρόν, μικρόν σου το' δωκα
μεάλον φέρε μου τον
επάρ' το πέραν γύρισ' το
και στράφου πίσω φέρ' μου το
να δει τα δέντρη πως ανθούν
και τα πουλιά πως τσιλαηδούν
πως χαίρουνται, πως πετούνται
και πάσιν πέραν κι' έρκουνται
να δει του Μάη τραντάφυλλα
τ' Αούστου μήλα κόκκινα
Κι' α Παναγία Δέσποινα
που ποκοιμίζεις τα μωρα
νάνι νανα νανούθκια του
κι' ύπνον εις τα ματούθκια του......
...........................................................................................
από χορωδία
ΒΕΡΓΙΝΑ
Στ.:Χ. Θεοχαροπούλου - Μ.: Γ.Θεοχαρόπουλος
Είναι μια γοργόνα, που στο πέλαγος γυρνά
και κάθε καράβι, που το απαντά, ρωτά:
«Πού είν? ο βασιλιάς μου, ο τρανός Αλέξανδρος;
Μήπως, μες στην ιστορία, χάθηκε κι αυτός;»
«Ζει, ο Μέγα-Αλέξανδρος, στην καρδιά.
Καβάλα στ? άλογό του θα μας έρθει ξανά.
Φωνή αιώνια, μακρυνή θ? ακουστεί:
Δώστε όλοι τα χέρια, Έλληνες, αδελφοί.»
Παραμύθι μοιάζει η Βεργίνα, όνειρο?
Σήμερα όμως ξέρω ότι είν? αληθινό.
Δώσε, Παναγιά μου, το πανάρχαιο κάλεσμα
ν? αντηχήσει στην ψυχή του κάθε Έλληνα.
«Ζει ο Μεγα-Αλέξανδρος ?αδελφοί.»
......................................................................................